Doorgaan naar hoofdcontent

Wat gerief voor mijn eigen

Ok, eerlijk ik ben dus totaal NIET FOTOGENIEK. Lees echt totaal niet. Ook heb ik iedere keer na dat ik geposeerd heb het gevoel dat ik dringend iets aan mijn lijn moet doen of haar of, ...
Nu in ieder geval ik naai wel nog voor mijn eigen en aangezien de kids hier af en toe voor de camera worden gevraagd, ja, ... kun je moeilijk anders als zelf ook voor de camera gaan staan.
Dochter lief (de oudste) vond het zalig om de rollen eens om te draaien.
Dus ja nu is het een beetje "uitlach"-kijken, maar goed ;-) Dochter heeft er plezier aan gehad en mijn kast is weer wat gevulder :-D





Stof: Het stofje van de Afra gekregen van een vriendin die naar het Stoffencircus is geweest
Stof van de andere truien: Megastoffen

Heel veel groetjes en 
hopelijk tot een volgende keer :-)



Reacties

  1. Ik vind het jammer dit te moeten lezen. Jezelf in beeld zien is altijd vreemd, omdat het het spiegelbeeld is van wat jij in de spiegel ziet. Bovendien ben je voor jezelf altijd strenger dan je voor een goede vriendin zou zijn. Probeer eens lief voor jezelf te zijn. Poseren wordt makkelijker als je het vaker doet. Jezelf bekijken met een milde blik kan je ook oefenen. Probeer het eens! ��

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik vind het ook een moeilijke. Maar leerde al dat het meenemen van een attribuut (handtas, bloem, ....) het al wat makkelijker maakt. Ik probeer ook steeds buiten een plekje te zoeken en te bewegen tijdens de foto's, dat komt in mijn geval al minder houterig over. Maar dit neemt niet weg dat er dikwijls bijna 100 foto's genomen zijn waar maar 1 goede tussenzit. Volhouden dus, want ik kijk graag naar anderen om inspiratie op te doen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. mooie stukken. Wat ik zelf leuker vind is buiten in de natuur poseren, dat voelt natuurlijker, vooral omdat je daar anders ook mss een foto zou nemen als herinnering ofzo.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

The Sew-Challenge: een lente maaksel

For English scroll down Deze week is het mijn beurt om met trots mijn creatie te tonen naar aanleiding van de sew-challenge. Vorige maand ben ik namelijk nog eens naar een blogmeet  georganiseer door  Davina  van de blog Woohoo by Davina geweest. Het was een super leuke ervaring. Mensen leren kennen van blogs en daar gezellig mee babbelen. Daar werd er ook gevraagd of we nog mee wilden doen aan de sew-challenge zoals vorige keer en ik twijfelde geen seconde en gaf me op. Ik werd gekoppeld aan een heel getalenteerde dame, namelijk Isabel van de blog  bel'Etoile . Deze dame naait niet alleen super mooie en creatieve kledingsstukken ze ontwerpt er ook nog eens. Ja, ik moet jullie niet vertellen dat ik het even warm kreeg. Voor degene onder ons die het nog niet gezien hebben, ze heeft ook een nieuw prachtig patroon uit dat je hier kan kopen! We mochten deze keer onze drie criteria in overleg afspreken en daar waren we het rap over eens. Het leek ons wel leuk iets te maken met

Een mix-match jurkje naar eigen ontwerp

Mijn ultieme ontspanning na een dag werken is even achter mijn naaimachine kruipen. Even nergens anders aan denken, me even concentreren op het patroon of het naaien zelf. En dan gewoon even alles van me afzetten. Voltijds werken en drie kindjes in huis hebben het is soms een hele organisatie dus ik kijk echt uit naar die avondjes ontspanning ;-) Maar ja soms twijfel ik ook wel over hetgeen ik naai. Is het wel mooi genoeg, is het draagbaar, ... Want heel vaak hoorde ik van mensen: "Ja, mijn mama naaide vroeger ook en ik MOEST dat aan!" en dat is iets wat ik wil voorkomen bij mijn kindjes. Ik zou niet willen dat het naaisel van mama niet mooi genoeg is of er slordig of goedkoop uit ziet. En ja veel zelfvertrouwen heb ik helaas ook niet en ik ben dan ook nog eens een pietje precies dus soms werkt elkaar dat allemaal wel een beetje tegen. Nu als je denkt," hey en toch blogt die? !" Ja dat klopt en dat is voor mij iedere keer een beetje uit mijn comfortzone kruip

Een glittercandy: Helaas geen totaal succes

Ik kocht dit op het stoffencircus in Lommel en helaas ben ik de naam van de kraam al weer vergeten maar het is er eentje waar ik van dacht de oudste hier dol op ging zijn. Glitters en paardjes. Maar ja je leest het goed, ik dacht dat! Helaas was haar reactie toen mijn kleedje af was, bah groen, ... Ik heb nochtans lang getwijfeld het te kopen hoor want ja, wat zou ik er toch van maken, maar ineens zag ik de candy van La Maison Victor  voor me en was ik verkocht ;-) En dat werd het dus ook een candy van de La Maison Victor. Ik koos bewust voor een korte mouw aangezien ik het wel mooi vind als ze er dan een zwarte (kol)tui onder doet en zwarte panty. De zakken voerde ik met een ander kleurtje glittersweater en ik zocht een zilverkleurig glitterlintje! Zelf vond ik het wel geslaagd maar hier wordt het helaas niet mega veel gedragen :-( Weggeven mag ik het dan ook weer niet dus ja wie weet bedenkt ze zich nog?! Daarom dat ik helaas ook maar twee foto's heb. Dankzij Daisy zijn