Doorgaan naar hoofdcontent

Soms groeien ze te snel en soms groeien ze niet snel genoeg ;-)



Het is inderdaad al een weekje stil op de blog en toch heb ik genaaid ;-)
Hoe komt dat?  .... Hieronder het verhaal!
Toen ons derde kindje geboren werd een dikke zes maanden geleden was ze al 54 cm groot. En ze bleef en blijft goed groeien. Ideaal voor een mama die graag naait ;-)
Met dit zomerse weer (lees veel regen) is het toch geen overbodige luxe om nog wat jurkjes te hebben met mouwtjes. Dus uit de knippie tekende ik een jurkje over. Aangezien ons prinsesje volgens kind en gezin al zo ongeveer 72 cm lang is dacht ik, ik neem maat 74/80. Ideaal, een beetje te groot kan niet zo kwaad want ze groeien toch razend snel.
Ik tekende knipte en begon heel enthousiast.
Omdat ik een beetje verliefd was op het vlinderstofje kon ik niet wachten tot het in elkaar stak en ik naaide en naaide ;-) Tussen het bovenstukje en de rok verwerkte ik een elastische paspel om het nog net dat tikkeltje meer te geven en zo kwam er een jurkje uit wat ik heel graag door de dochter wilde laten passen.
Alleen kan ik er de dochter beter zwemles in geven want dit jurkje zal vrees ik nog wel een jaartje in de kast hangen.
Dus maandagavond begonnen we vol goede moed opnieuw aan een nieuw kleedje. Nu tekende ik een maat kleiner. Ik had nog het gevoel dat het vrij groot was, maar ja langs de andere kant, ze draagt nu al regelmatig, bij confectiekledij, maat 74 en maat 68 valt dan ook al regelmatig krap.
Dus ja dan moet maat 62/68 toch echt wel passen ;-)
Maar ook hier helaas te groot. Dus ja vanavond dan maar opnieuw beginnen in de hoop derde keer goed keer ;-) Dan maak ik maar 50/56. Wel leuk want dan kan ik ook eens zeggen dat mijn kindjes maat 50 aan konden doen!





Vlindersstofje: Badart stoffengroothandel
Aardbeienstofje: stoffencircus Lommel
patroon: knippie 2016 mei-editie


Reacties

Populaire posts van deze blog

The Sew-Challenge: een lente maaksel

For English scroll down Deze week is het mijn beurt om met trots mijn creatie te tonen naar aanleiding van de sew-challenge. Vorige maand ben ik namelijk nog eens naar een blogmeet  georganiseer door  Davina  van de blog Woohoo by Davina geweest. Het was een super leuke ervaring. Mensen leren kennen van blogs en daar gezellig mee babbelen. Daar werd er ook gevraagd of we nog mee wilden doen aan de sew-challenge zoals vorige keer en ik twijfelde geen seconde en gaf me op. Ik werd gekoppeld aan een heel getalenteerde dame, namelijk Isabel van de blog  bel'Etoile . Deze dame naait niet alleen super mooie en creatieve kledingsstukken ze ontwerpt er ook nog eens. Ja, ik moet jullie niet vertellen dat ik het even warm kreeg. Voor degene onder ons die het nog niet gezien hebben, ze heeft ook een nieuw prachtig patroon uit dat je hier kan kopen! We mochten deze keer onze drie criteria in overleg afspreken en daar waren we het rap over eens. Het leek ons wel leuk iets te maken met

Een mix-match jurkje naar eigen ontwerp

Mijn ultieme ontspanning na een dag werken is even achter mijn naaimachine kruipen. Even nergens anders aan denken, me even concentreren op het patroon of het naaien zelf. En dan gewoon even alles van me afzetten. Voltijds werken en drie kindjes in huis hebben het is soms een hele organisatie dus ik kijk echt uit naar die avondjes ontspanning ;-) Maar ja soms twijfel ik ook wel over hetgeen ik naai. Is het wel mooi genoeg, is het draagbaar, ... Want heel vaak hoorde ik van mensen: "Ja, mijn mama naaide vroeger ook en ik MOEST dat aan!" en dat is iets wat ik wil voorkomen bij mijn kindjes. Ik zou niet willen dat het naaisel van mama niet mooi genoeg is of er slordig of goedkoop uit ziet. En ja veel zelfvertrouwen heb ik helaas ook niet en ik ben dan ook nog eens een pietje precies dus soms werkt elkaar dat allemaal wel een beetje tegen. Nu als je denkt," hey en toch blogt die? !" Ja dat klopt en dat is voor mij iedere keer een beetje uit mijn comfortzone kruip

Een glittercandy: Helaas geen totaal succes

Ik kocht dit op het stoffencircus in Lommel en helaas ben ik de naam van de kraam al weer vergeten maar het is er eentje waar ik van dacht de oudste hier dol op ging zijn. Glitters en paardjes. Maar ja je leest het goed, ik dacht dat! Helaas was haar reactie toen mijn kleedje af was, bah groen, ... Ik heb nochtans lang getwijfeld het te kopen hoor want ja, wat zou ik er toch van maken, maar ineens zag ik de candy van La Maison Victor  voor me en was ik verkocht ;-) En dat werd het dus ook een candy van de La Maison Victor. Ik koos bewust voor een korte mouw aangezien ik het wel mooi vind als ze er dan een zwarte (kol)tui onder doet en zwarte panty. De zakken voerde ik met een ander kleurtje glittersweater en ik zocht een zilverkleurig glitterlintje! Zelf vond ik het wel geslaagd maar hier wordt het helaas niet mega veel gedragen :-( Weggeven mag ik het dan ook weer niet dus ja wie weet bedenkt ze zich nog?! Daarom dat ik helaas ook maar twee foto's heb. Dankzij Daisy zijn