Doorgaan naar hoofdcontent

De Lewis-coat een hack

Ik had al eens gezegd dat ik meteen overtuigd was van de "Lewis Coat " van Marte van Companie M. Dat kun je hier nog eens lezen. Daar kan je ook mijn eerste versie zien.
Toen Marte aankondingde dat ze een wedstrijd ging houden dacht ik ja daar hoef ik niet aan mee te doen want ja, er zijn zoveel pareltjes en ik denk niet dat ik daar tegenop kan. En ja hacken, .... euh, inspiratie, .... ????
Tot op het moment dat ik met Daisy naar het stoffencircus ging. Ik zag daar een stofje en ik kreeg ineens een ingeving ;-).
Mijn man houdt van retro/modern en ik wist dat deze stof hem zou aanspreken. Maar alleen deze stof ja dat werd te druk dus ik wilde er zwarte stof bij. En natuurlijk dat hebben ze dan niet dus ja ik bergde mijn plan weer op.
Thuis gekomen bleef het kriebelen dus ik bestelde de stof bij textielstad en een dag later had ik het al. Wat een service dus, TOP!
En nu alvast een fotootje ;-)



De stof is een softshell, effen zwart en eentje met de testbeelden van vroeger! (dat is dus het retrogehalte waar ik het net over had ;-))
Ik weet dat de man van die testbeelden houdt maar een volledige jas in die stof dat zag ik niet zitten. Ik denk dat zoonlief dan eerder een clownspak aan zou hebben.
Aan de binnenkant gebruikte ik een zwarte dikke sweaterstof met witte stipjes omdat de softshell ook al een lekker warme fleece kant heeft heb ik hem niet nog extra gevoerd. Ik denk dat ons ventje anders zijn jas uit zweet :-D
En dan veranderde ik dus wat aan het patroon anders zou het geen hack zijn. Ik tekende een gelijkbenige driehoek langs de zak. Die lijnen  tekende ik door naar het achterpand. en daar creëerde ik een achthoek zodat het aan de voorpanden mooi aansloot. Dan moest ik de lijn van de kap iets versmallen en de zijdelen een heel klein beetje verbreden om daar alles in verhouding te houden ;-)
En om eerlijk te zijn ben ik best wel heel trots op het resultaat!





















Heel veel groetjes en 
hopelijk tot een volgende keer :-)



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

The Sew-Challenge: een lente maaksel

For English scroll down Deze week is het mijn beurt om met trots mijn creatie te tonen naar aanleiding van de sew-challenge. Vorige maand ben ik namelijk nog eens naar een blogmeet  georganiseer door  Davina  van de blog Woohoo by Davina geweest. Het was een super leuke ervaring. Mensen leren kennen van blogs en daar gezellig mee babbelen. Daar werd er ook gevraagd of we nog mee wilden doen aan de sew-challenge zoals vorige keer en ik twijfelde geen seconde en gaf me op. Ik werd gekoppeld aan een heel getalenteerde dame, namelijk Isabel van de blog  bel'Etoile . Deze dame naait niet alleen super mooie en creatieve kledingsstukken ze ontwerpt er ook nog eens. Ja, ik moet jullie niet vertellen dat ik het even warm kreeg. Voor degene onder ons die het nog niet gezien hebben, ze heeft ook een nieuw prachtig patroon uit dat je hier kan kopen! We mochten deze keer onze drie criteria in overleg afspreken en daar waren we het rap over eens. Het leek ons wel leuk iets te maken met

Een glittercandy: Helaas geen totaal succes

Ik kocht dit op het stoffencircus in Lommel en helaas ben ik de naam van de kraam al weer vergeten maar het is er eentje waar ik van dacht de oudste hier dol op ging zijn. Glitters en paardjes. Maar ja je leest het goed, ik dacht dat! Helaas was haar reactie toen mijn kleedje af was, bah groen, ... Ik heb nochtans lang getwijfeld het te kopen hoor want ja, wat zou ik er toch van maken, maar ineens zag ik de candy van La Maison Victor  voor me en was ik verkocht ;-) En dat werd het dus ook een candy van de La Maison Victor. Ik koos bewust voor een korte mouw aangezien ik het wel mooi vind als ze er dan een zwarte (kol)tui onder doet en zwarte panty. De zakken voerde ik met een ander kleurtje glittersweater en ik zocht een zilverkleurig glitterlintje! Zelf vond ik het wel geslaagd maar hier wordt het helaas niet mega veel gedragen :-( Weggeven mag ik het dan ook weer niet dus ja wie weet bedenkt ze zich nog?! Daarom dat ik helaas ook maar twee foto's heb. Dankzij Daisy zijn

Een mix-match jurkje naar eigen ontwerp

Mijn ultieme ontspanning na een dag werken is even achter mijn naaimachine kruipen. Even nergens anders aan denken, me even concentreren op het patroon of het naaien zelf. En dan gewoon even alles van me afzetten. Voltijds werken en drie kindjes in huis hebben het is soms een hele organisatie dus ik kijk echt uit naar die avondjes ontspanning ;-) Maar ja soms twijfel ik ook wel over hetgeen ik naai. Is het wel mooi genoeg, is het draagbaar, ... Want heel vaak hoorde ik van mensen: "Ja, mijn mama naaide vroeger ook en ik MOEST dat aan!" en dat is iets wat ik wil voorkomen bij mijn kindjes. Ik zou niet willen dat het naaisel van mama niet mooi genoeg is of er slordig of goedkoop uit ziet. En ja veel zelfvertrouwen heb ik helaas ook niet en ik ben dan ook nog eens een pietje precies dus soms werkt elkaar dat allemaal wel een beetje tegen. Nu als je denkt," hey en toch blogt die? !" Ja dat klopt en dat is voor mij iedere keer een beetje uit mijn comfortzone kruip